خرما خاصی شیرینی ملایم تا متوسط و طعمی مغزی دارد. از خاصی در موارد زیادی مانند درمان های زیبایی، تغذیه و کاهش وزن نیز استفاده می شود.
این خرما برخی از مواد مغذی مهم مانند منگنز، ویتامین B6، اسید فولیک، کلسیم، منیزیم، گوگرد، آهن، پتاسیم و فسفر را فراهم می کند.
خرما حلاوی: این رقم از نوع نرم و دارای گوشتی ضخیم با بافت جویدنی کاراملی و طعم شیرین است. پوست خرمای حلاوی از زرد تا کهربایی متغیر است و ظاهری چروکیده دارد. همچنین از نوع خرمای کهربایی رنگ با ظاهری شبیه به دگلت نور است.
حلاوی یا خرمای حلاوی نیز منبع خوبی از فیبر است، به علاوه حاوی مقدار زیادی آهن، ویتامین های B، اسیدهای آمینه، پتاسیم، فلاونوئیدها و آنتی اکسیدان ها است. آنها در پاییز در دسترس هستند و در اکثر فروشگاه های مواد غذایی و سوپر مارکت ها یافت می شوند.
خرمای زاهدی: زاهدی به زبان انگلیسی به مقدار کم یا اشراف ترجمه می شد و در حدود دهه 1900 معرفی شد. میوه آن متوسط، گرد با رنگ گوشت قهوه ای طلایی در هنگام رسیدن است.
زاهدی نیز مانند انواع دیگر خرما مغذی است زیرا حاوی مقادیر زیادی آهن، پتاسیم، ویتامین های گروه B، فلاونوئیدها، آنتی اکسیدان ها و انواع مختلف اسیدهای آمینه است.
خرمای خولا: خرمای خولا بسیار شیرین و نرم است و طعمی تافی دارد که تقریباً شربتی است. پوست آن روی گوشت کمی شل است اما بافتی غیر چسبنده دارد. خولا بهتر است با قهوه یا چای همراه شود.
اگر به دنبال این هستید که از خرید محصولات قندی خود با یک شیرین کننده کاملا طبیعی صرف نظر کنید، نمی توانید با این نوع خرما اشتباه کنید.
خرما مابروم: اگر به دنبال نوع خرمای خشک نرم هستید، مابروم همان چیزی است که به دنبال آن هستید. خرمای مابروم دارای رنگ قهوه ای تیره و شکلی کشیده است. همچنین گوشتی شیرین و جویدنی دارد. پوست این خرما شفاف و قهوه ای رنگ است.
برای کسانی که به دنبال یک خوراکی خوشمزه و در عین حال سالم هستند، نمی توانند با این خرما اشتباه کنند. اگر آن را در یخچال نگهداری می کنید، نباید مستقیماً آن را بخورید زیرا بهتر است در دمای اتاق مصرف شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.